IV część Dziadów jako wielkie romantyczne studium miłości. IV część Dziadów można określić mianem wielkiego romantycznego studium miłości, gdyż to właśnie miłość jest tematem, który wysuwa się na jej pierwszy plan. Utwór ten jest tak naprawdę monologiem Gustawa o sile miłości, o niewyobrażalnym szczęściu, jakie
Motyw miłości nieszczęśliwej Odwzajemniona miłość to uczucie, którego pragniemy i potrzebujemy wszyscy. Relacje damsko-męskie bywają jednak bardzo skomplikowane. Motyw miłości nieszczęśliwej nie bez przyczyny przecież tak często bywa poruszany. Miłość to najbardziej wyjątkowe uczucie, jakiego może doświadczyć człowiek. Pragniemy kochać i być kochani. Móc dzielić z kimś swe troski i radości oraz mieć pewność, że zawsze zostaniemy wysłuchani. To upragnione przez wszystkich uczucie potrafi nadać sens życiu i uczynić każdą chwilę szczęśliwą. Zdarza się jednak, że miłość staje się pasmem cierpień. Los bywa przewrotny i pełen niespodziewanych zdarzeń. Nie sposób więc przewidzieć, jakie perypetie czekają daną parę. MOTYW MIŁOŚCI W KSIĄŻKACH – Motyw miłości nieszczęśliwej jest jednym z najczęściej poruszanych w literaturze i sztuce. Okazuje się, że wielokrotnie zakochanie kończy się dramatycznie. Do pełni szczęścia potrzebne są starania obu partnerów, a ci potrafią mieć różne potrzeby i pragnienia. Zawsze pozostajemy przecież indywidualnymi osobami. Wiele może nas połączyć, ale również dzielić, a kompromis nie zawsze jest osiągalny. Książki o miłości – co czytać! Książki z motywem miłości nieszczęśliwej poruszają ten trudny temat. Są to jedne z najbardziej poruszających historii. Wzruszeń na pewno nie zabraknie, skoro przyjdzie nam poznawać skomplikowane, miłosne relacje, których doświadczyli inni. Wiele osób z pewnością zdoła utożsamić się z poznanymi bohaterami, bo przecież podobne zdarzenia mają miejsce w prawdziwym życiu. Bariera na drodze nowo rodzącej się miłości w książce „Bez pamięci„ Jeden z głównych bohaterów – Falin – na skutek wypadku samochodowego traci żonę i córeczkę. Przez wiele lat mężczyzna żyje jak w amoku, nie potrafi pogodzić się z nieszczęściem, a ból po stracie najbliższych jest nie do zniesienia. Nadchodzi jednak dzień, w którym jedno zdarzenie wyrywa go z odrętwienia, a los na nowo rozdaje karty. Falin ratuje kobietę, która w efekcie traumatycznych przeżyć straciła pamięć. Zaczyna zwracać się do niej imieniem Oliwia, a czując, że jest w niebezpieczeństwie, postanawia zatroszczyć się o nią. Uczucie, które zaczyna rodzić się między nimi, przerywają częściowo odzyskane jej wspomnienia, a prawdziwe życie Oliwii staje się barierą na drodze nowo rodzącej się miłości. Czytaj dalej Motyw miłości nieszczęśliwej odnajdziemy w książce „Kochałem Żydówkę” To obyczajowa, dramatyczna opowieść o dojrzałych ludziach z bagażem doświadczeń, którzy zapragnęli znów pokochać. Młodym osobom ciężko jest nawiązywać satysfakcjonujące relacje, ale dla seniorów budowanie związku pozostaje jeszcze bardziej skomplikowane. Doświadczenia i przemyślenia gromadzone w trakcie życia, zamiast ułatwiać, utrudniają cały proces. Fabuła pozwoli nam poznać wdowca Jerzego, który, choć skończył już siedemdziesiąt lat, chce znów zaznać miłości. To dlatego odważy się szukać jej z pomocą portali randkowych. Jerzy gra na fortepianie i zdaje się kulturalnym romantykiem. Potrafi też dbać o relacje rodzinne, bo nigdy nie zapomina o wnukach. Los sprawi, że szybko pozna młodszą od siebie partnerkę. Głęboka, namiętna relacja szybko jednak rozczaruje. To wspaniałe, że dojrzali ludzie potrafią wręcz „oszaleć” z miłości. Niestety nierozwaga i brak czujności bez względu na wiek zawsze niesie ze sobą bolesne konsekwencje. Czytaj dalej Nieszczęśliwa miłość została opisana także w powieści „Pod innym niebem” Zrozumiemy, że miłosny zawód, choć bolesny, nie musi oznaczać końca wszystkiego. Jest to lektura napisana w lekki i obrazowy sposób, dzięki czemu trudno będzie nam oderwać się od tej historii. Poznamy Dorotę, która jak dotąd wiodła szczęśliwe życie. Niestety, gdy dowie się, że jest w ciąży, ukochany zacznie wypierać się ojcostwa i bez skrupułów ją porzuci. W jednej chwili na jej barki spadnie mnóstwo problemów. Przyszłość zacznie jawić się jako wielka niewiadoma. Możliwość ukończenia studiów i planowania kariery w tych okolicznościach wyda się niemożliwa. Ciągły brak pieniędzy będzie wszystko jeszcze bardziej utrudniał, ale los zamierza ją zaskoczyć. Niespodziewanie Dorota odziedziczy bajoński spadek. I dowie się ,że jest szlachetnie urodzona. Jeśli zechce przejąć majątek, będzie jednak musiała porzucić wszystko i wybrać się na drugi koniec kuli ziemskiej. Odnajdowanie się w nowym miejscu może być karkołomnym zadaniem, ale może dla Doroty i jej córki jest to szansa, by zacząć wszystko od nowa? Czytaj dalej „Finezja uczuć” to kolejna książka, w której odnajdziemy motyw miłości nieszczęśliwej Ta powieść opowiada też o poczucia obowiązku wobec najbliższych i sile ludzkich uczuć, które potrafią uszczęśliwiać, ale i ranić. Przyjdzie nam poznać bardzo przeciętne małżeństwo. Ich codzienność już dawno stała się przewidywalna i rutynowa. Adam większą część czasu spędza w pracy, a Alicja dba o dom i coraz bardziej odczuwa samotność. To niebezpieczna sytuacja, która naraża na szwank ich pożycie. Gdy na drodze Alicji pojawi się nowy mężczyzna, jej zmysły się rozbudzą. Niestety jest to ksiądz, a w purytańskim kraju nie ma miejsca na podobne uczucie. Nieszczęśliwa, małżeńska miłość wepchnęła Alicję w ramiona innego. Kolejna miłostka wyrasta więc na zgliszczach innego uczucia. Co z tego wyniknie? Czytaj dalej Motyw miłości nieszczęśliwej odnajdziemy w powieści „Drugie życie rzeczy” Główna bohaterka przyłapie męża na seksie z kochanką. Cała sytuacja będzie miała miejsce w bardzo zwyczajny dzień. Nie mogłaby przewidzieć i przygotować się na to, że po powrocie z pracy, we własnym domu, we własnym łóżku ujrzy taką scenę. Zszokowana i obrzydzona będzie w stanie jedynie wybiec przed dom i zwymiotować. Zrozumie, że właśnie coś się skończyło, a pomimo tego będzie musiała jakoś sobie poradzić. Ta powieść przekona nas, że ostatnie słowo zawsze należy do nieprzewidywalnego życia. Niektóre zdarzenia mówią, a wielu ludzi staje się lepszych, nawet gdy czynią zło. Tę historię trzeba poznać, by głęboko docenić jej przekaz. Czytaj dalej O nieszczęśliwej miłości mówi też książka „Na pożółkłym papierze” Główna bohaterka porzuciła narzeczonego, by próbować zasmakować wolności. Wydawało jej się, że sama będzie mogła się realizować. Podjęta szesnaście lat temu decyzja okazała się jednak niefortunna. Z czasem pozostała bowiem jedynie samotność i żal. Nieświadomie dramatycznie odmieniła swój los, a teraz będzie chciała wyjaśnić wiele kwestii. Zacznie więc pisać do dawnego ukochanego listy, by wytłumaczyć, dlaczego tak postąpiła. Czasu cofnąć się nie da, ale warto doprowadzić do końca najważniejsze kwestie. Czytaj dalej Zaprezentowane książki obrazowo opisują motyw miłości nieszczęśliwej. Warto po nie sięgnąć, by przeżyć chwile pełne wzruszeń. Pamiętajmy, że podobne zdarzenia mają miejsce w prawdziwym życiu.
Motyw miłości jest najbardziej znaczącym i głównym z wątków epopei Adama Mickiewicza „Pan Tadeusz”. Choć mamy w dziele wiele jej odmian – miłość do ojczyzny, do bratanka, do stryja, to jednak najważniejszą jest ta miedzy kobietą a mężczyzną. W utworze odnajdziemy kilka związków miłosnych, z których najistotniejszym z
Miłość to najczęściej wykorzystywany motyw w literaturze, który nieprzerwanie pojawia się od początku działalności artystycznej człowieka i przewija się przez każdą epokę. Z reguły dotyczy on dwojga kochanków i ukazuje ich nieszczęśliwe, tragiczne uczucie. Choć nieco mniej popularny, to jednak równolegle istnieje motyw miłości innej, bo szczęśliwej, spełnionej i odwzajemnionej, która jest tematem niniejszego opracowania. Zemsta Romantycznym utworem, do którego chciałbym się odwołać, są „Śluby panieńskie” Aleksandra Fredro. Twórca „Zemsty” przedstawia w nim perypetie kilkorga młodych bohaterów żyjących w wiejskim dworku szlacheckim. Mężczyźni – Gustaw i Albin – oraz kobiety – Klara i Aniela – wychowują się razem i wydaje się, że są wręcz dla siebie stworzeni. Od początku utworu fabuła skupia się na wątkach miłosnych i sposobie, w jaki poszczególne postaci postrzegają to uczucie oraz jak ono na nie wpływa. Pomimo namów rodziców młodzi bohaterowie nie są jednak skorzy do małżeństwa, gdyż mają wiele obaw związanych z miłością. Sytuacja ulega zmianie, gdy do akcji przystępuje Gustaw, który urażony faktem odrzucenia oświadczyn przez Anielę, uknuwa intrygę, aby ją zdobyć, a dodatkowo zbliża do siebie Klarę i Albina. Utwór kończy się szczęśliwym zakończeniem w postaci małżeństwa dwóch par. Widać zatem, że w tym przypadku romantyczna miłość jest szczęśliwa i spełniona, gdyż daje wiele radości i kończy się zawarciem formalnego związku. W kontekście tematu należy również zauważyć, że w „Ślubach panieńskich” Fredro posłużył się popularną w romantyzmie, paranaukową koncepcją mesmeryzmu, zakładającą, że w świecie funkcjonuje pewna substancja przyciągająca do siebie dwoje ludzi i łącząca ich nierozerwalnym uczuciem. Jej działanie jest niezwykle silne i nawet społeczne konwenanse ani jakiekolwiek inne przeszkody nie są w stanie jej przeszkodzić. W przeciwieństwie do „Cierpień młodego Wertera” i „Pana Tadeusza” uczucie ukazane przez Fredro jest jednak spełnione i nienaznaczone tragizmem, choć oczywiście stanowi wielką siłę, której bohaterowie nie są w stanie się oprzeć. Dzięki intrydze Gustawa ostatecznie dochodzi do zawarcia małżeństwa pomiędzy bohaterami, mimo że wcześniej tak bardzo wyrzekali się, że to nie nastąpi. „Śluby panieńskie” są więc dowodem, że niezwykle silna i intensywnie przeżywana miłość romantyczna może być nie tylko tragicznym i rujnującym, ale również szczęśliwym, spełnionym i odwzajemnionym uczuciem. Noce i dnie Temat szczęśliwej miłości podejmuje również powieść „Noce i dnie”. Dzieło Marii Dąbrowskiej przedstawia skomplikowane i zawiłe uczucie pomiędzy Barbarą a Bogumiłem Niechcicami. Oboje są bohaterami bardzo różnymi od siebie, ponieważ mąż to typowy pozytywistyczny, prostolinijny, łagodny i przyjacielski mężczyzna, dla którego jedną z najważniejszych wartości jest praca, a żona to marzycielka uciekająca od zewnętrznej rzeczywistości i żyjąca w świecie ckliwych romansów. Mimo tych odmienność wspólnie dzielą codzienność, co – jak można się domyślać w świetle powyższego opisu – nie jest zbyt łatwe. Często dochodzi bowiem do niesnasek pomiędzy małżeństwem, jak chociażby wówczas, gdy zazdrosna Barbara robi wyrzuty Bogumiłowi bo, ten na pożegnanie ustroił jaśminem powóz Teresy. Jednak pomimo różnic i wielu awantur, do jakich dochodzi pomiędzy małżeństwem, miłość stanowi dla nich niezwykle ważną wartość. Wszak to głównie dzięki Barbarze Bogumił nie popada w skrajny i wyniszczający pracoholizm, gdyż żona często go za to gani i choć nie robi tego w sposób stonowany, to efekty jej starań są pozytywne. Z kolei Bogumił, traktując ukochaną po przyjacielsku i rozumnie, sprawia, że nie zanurza się ona całkowicie w świat pretensjonalnych i ckliwych romansów. Za sprawą męża, dla którego jest Barbara jest prawdziwą kobietą z krwi i kości, a nie egzaltowaną damą, nie traci ona kontaktu z rzeczywistością i całkowicie nie zamyka się na innych ludzi. Miłość Niechciców bez wątpienia można określić jako uczucie bardzo trudne i wymagające wielu wyrzeczeń oraz poświęceń, lecz jednocześnie jako pozytywna wartość w życie bohaterów. Uczucie daje im jak gdyby równowagę życiową i w przypadku Bogumiła nie pozwala pogrążyć się w pracy, a jeśli chodzi o Barbarę, to odciąga ją od marzycielskiego świata ckliwych romansów. Mistrz i Małgorzata O losach tytułowych bohaterów dowiadujemy się dzięki relacjom samego Mistrza, który opowiada swoją historię jako pacjent szpitala psychiatrycznego. Mówi o tym, jak poznał swoją wybrankę, gdy ta przechadzała się nieszczęśliwa po Moskwie, marząc o prawdziwym i szczerym uczuciu, którego nie było dane jej doznać, mimo że miała opiekuńczego, bogatego i dobrego dla niej męża. Mistrz nie posiadał tylu dóbr materialnych i mieszkał w niewielkim przybytku w starej kamienicy, gdzie spotykał się potajemnie z Małgorzatą. Żyjąc razem, w pewnym momencie mężczyzna nazywa ją nawet swoją żoną. Ich miłość jest silna, szczera, autentyczna, szczęśliwa, odwzajemniona oraz pełna wzajemnego zrozumienia i poszanowania, co całkowicie odróżnia ją od uczucia Emmy i Karola. Tym, co w dużym stopniu łączy kochanków z powieści Bułhakowa, okazuje się pisana przez tytułowego bohatera powieść. Małgorzata wypowiada się o niej pochlebnie i uważa ją za wartościowe dzieło, jednak odmiennego zdania są recenzenci, którzy nie pozostawiają na niej suchej nitki. Pod wpływem krytyki Mistrz popada w szaleństwo i ląduje w szpitalu dla umysłowo chorych. Przebywa w nim dwa lata i jest przekonany, że ukochana już dawno o nim zapomniała. Myli się jednak, ponieważ Małgorzata tak kocha swojego wybranka, że zaprzedała duszę diabłu, aby tylko go uratować. Widać zatem, że opisana przez Bułhakowa miłość jest zdolna do obopólnych poświęceń i choć musi stawiać czoła trudnym wyzwaniom, to udaje się jej je pokonać, co jest kolejnym elementem odróżniającym „Mistrza i Małgorzatę” od „Pani Bovary”. Małgorzata jest wierna ukochanemu i całkowicie mu oddana, czego bynajmniej nie można powiedzieć o Emmie. Wszak mimo tego, że uznano Mistrza za niepoczytalnego i wtrącono dla zakładu psychiatrycznego na długie 2 lata, Małgorzata nie poddaje i pragnie uratować ukochanego. Choć on nie ma jej wiele do zaoferowania, to ona trwa przy nim cały czas. Ostatecznie udaje im się zaznać szczęście przy wydatnej pomocy szatana, który ofiarowuje dwojgu tytułowym bohaterom możliwość wiecznego życia razem. Utwór Bułhakowa prezentuje miłość niezłomną i gotową do ogromnych poświęceń. Uczucie Mistrza i Małgorzaty jest wręcz magiczne i przełamuje wszelkie bariery, nawet umysłowe i fizyczne, czego dowód stanowi pakt z diabłem i przeniesienie się do innego wymiaru. W wymiarze ludzkim o miłości Mistrza i Małgorzaty można powiedzieć, że charakteryzuje się determinacją, wiernością, lojalnością i całkowitym oddaniem drugiej osobie. Wszystko to stanowi całkowite przeciwieństwo przyziemnej, tragicznej i nieodwzajemnionej miłości Karola i Emmy, choć należy zauważyć, że dzięki miłości Mistrz zmienia się z załamanego pesymisty w człowieka szczęśliwego, co stanowi przeciwność mającej odwrotny charakter metamorfozy Karola. Wichrowe wzgórza Obraz spełnionej miłości ukazują również „Wichrowe wzgórza”. Powieść Emily Brontë przedstawia historię uczucia pomiędzy Katarzyną Earnshaw a przygarniętym w dzieciństwie przez jej ojca Heathcliffem. Początkowo nic jednak nie wskazywało nie tylko na to, że zrodzi się pomiędzy nimi przyjaźń, ale nawet na to, że bohaterowie znajdą wspólny język. Katarzyna podchodziła bowiem sceptycznie do pomysłu przygarnięcia Heathcliffa przez ojca, ponieważ ta decyzja była sprzeniewierzeniem się wobec woli zmarłej kilka lat wcześniej matki. Mimo to Katarzyna szybko przekonuje się do przybranego brata, w efekcie czego stają się bliskimi przyjaciółmi spędzającymi wspólnie błogie czasy dzieciństwa. Kiedy ojciec umiera, prawdziwy brat głównej bohaterki – Hindley – z zazdrości przepędza z domu Heathcliffa i mianuje go parobkiem, lecz mimo to Katarzyna nie opuszcza go. Robi to dopiero wówczas, gdy przez przypadek zadomawia się w arystokratycznym domu państwa Linton, gdzie poznaje Edgara, a po kilku latach za niego wychodzi, aby zostać damą z wyższych sfer, mimo że tak naprawdę kocha Heathcliffa, lecz nie może się z nim związać, ponieważ jest on parobkiem. Ich miłość spełnia się po wielu towarzyskich komplikacjach, kiedy kilka godzin przed śmiercią Katarzyny wyznają sobie miłość i przebaczają wyrządzone krzywdy. „Wichrowe wzgórza” są więc kolejnym utworem, w którym miłość powstaje przez długi czas; rodzi się z przyjaźni i wspólnie spędzonego dzieciństwa, kiedy to dwie bardzo bliskie sobie osoby spędzały wspólnie czas. Narodziny tej miłości są jednak niezwykle burzliwe i wymagają podejmowania trudnych wyborów życiowych. Jest to uczucie z jednej strony pełne niezrealizowanej namiętności i ogromnego przywiązania wytworzonego na bazie przyjaźni i pokrewieństwa dusz, a z drugiej przepełnione zemstą i nienawiścią ze strony Heathcliffa wobec osób, które uniemożliwiały jego realizację. Miłość szczęśliwa i odwzajemniona to źródło szczęścia, radości i spełnienia dla bohaterów literackich. Dzięki niej odnajdują sens życia i pokonują przeciwności losu. Co prawda nie jest ona tak emocjonalna i kipiąca od emocji jak miłość tragiczna, ale jednak stanowi ważny motyw literacki, który warto odnotować. I. Literatura podmiotu: 1. Bronte Emily, Wichrowe Wzgórza, Warszawa, Prószyński i S-ka, 2009, ISBN 9788376486109, 2. Bułhakow Michaił, Mistrz i Małgorzata, Warszawa, Czytelnik, 1997, ISBN 8307025443, 3. Dąbrowska Maria, Noce i dnie, Kraków, Greg, 2003, ISBN 8373273751, 4. Fredro Aleksander, Zemsta, Kraków, Greg, 2008, ISBN 8373271961, II. Literatura przedmiotu: 1. Polańczyk Danuta, Mistrz i Małgorzata Michaiła Bułhakowa, Lublin, Biblios, 2009, ISBN 9788386581023, s. 27-28 2. Polańczyk Danuta, Zemsta Aleksandra Fredry, Lublin, Biblios, 2012, ISBN 9788386581788, s. 29-31. Ramowy plan wypowiedzi: 1. Teza: Miłość szczęśliwa i spełniona przynosi bohaterom radość i pozwala im odnaleźć sens życia. 2. Kolejność prezentowanych argumentów: a) „Zemsta”: obraz emocjonalnej i pełnej zaangażowania postawy Wacława i Klary w stosunku do miłości, którą za wszelką cenę pragną zrealizować. b) „Noce i dnie”: miłość jako trudne, ale szczęśliwe uczucie, które sprawia, że główni bohaterowie nie pogrążają się w pracy i w ckliwych romansach. c) „Mistrz i Małgorzata”: trudna i wymagająca, ale szczęśliwa i dająca poczucie spełnienia miłość pomiędzy tytułowymi bohaterami, którzy w ogromnym stopniu poświęcają się dla siebie. d) „Wichrowe wzgórza”: długo rodząca się miłość pomiędzy przybranym rodzeństwem; trudne uczucie, które wiąże się z zemstą i nienawiścią. 3. Wnioski: a) Spełniona i szczęśliwa miłość ma pozytywny wpływ na życie człowieka. b) Dzięki szczęśliwej miłości bohaterowie pokonują dzięki niej przeciwności losu.
Ideał tej miłości nie uwidaczniał się jedynie w literaturze - miał też wydźwięk w realnym życiu niektórych postaci historycznych. Słynna jest historia miłości Piotra Abelarda i Heloizy, których rozdzielono siłą, a którzy po rozdzieleniu zamknęli się w klasztorach, umarli dla świata, prowadząc korespondencję.
Wszyscy bez względu na wiek pragniemy kochać i być kochani. To wzniosłe uczucie czasem jednak boleśnie zawodzi. Motyw miłości nieszczęśliwej nie bez przyczyny przecież tak silnie utrwalił się w literaturze. Miłość z całą pewnością należy do najbardziej pożądanych przez człowieka uczuć. To ona potrafi sprawić, ze nagle wszystko wyda się piękniejsze i przyjaźniejsze. Dla obiektu uczuć zakochany jest gotowy zrobić niemal wszystko. Zapominając o własnych potrzebach, pragnie bowiem uszczęśliwić i oczarowywać sobą obiekt uczuć. Motyw miłości dojrzałej obrazowo dowodzi, że uczucia się nie starzeją. Szaleńczo zakochać można się w każdym wieku. Błędnie może nam się wydawać, że ta wyjątkowa emocja zarezerwowana jest jedynie dla osób młodych. Doświadczenia, które gromadzimy w trakcie życia, nie odbierają nam jednak wrażliwości i zdolności miłowania. A może nawet jako seniorzy bardziej potrzebujemy móc kochać, by w ramionach innej osoby nie bać się samotności? Niestety, to wzniosłe uczucie czasem boleśnie zawodzi. Motyw miłości nieszczęśliwej nie bez przyczyny przecież tak silnie utrwalił się w literaturze. Miłość i cierpienie często idzie w parze. Rozczarowania są nieodłącznym elementom kontaktów międzyludzkich. Najgorzej jednak gdy zostaniemy oszukani przez obiekt naszych westchnień. „Kochałem Żydówkę” to poruszająca powieść obyczajowa. W trakcie lektury przyjdzie nam cierpliwie przyglądać się rodzącemu się uczuciu i towarzyszącym mu zawirowaniom. Pierwsze zauroczenie potrafi być mylące. Gdy zasłona fascynacji i pożądania zacznie stopniowo opadać, można bardzo się zdziwić. Poznamy Jerzego, który niedawno owdowiał, ale pomimo iż skończył już siedemdziesiąty rok życia, łaknie miłości. Samotność to przykre uczucie więc nie można się dziwić, że stara się go unikać. Z usposobienia Jerzy jest wrażliwym romantykiem. Lubi grę na fortepianie, czas spędzany z rodziną i chwile przeznaczane na dbanie o własny wygląd i kondycję fizyczną. Poszukiwania partnerki za pomocą portali randkowych szybko okaże się dla niego owocne. W dzisiejszym świecie wystarczy zamieścić własny anons, by poznać mnóstwo osób. Trzeba jednak pamiętać, by w porę zestawić wyobrażenia z rzeczywistością. Jerzy zawsze był niezłomnym wyznawcą zasad damsko-męskich. Gdy pozna młodszą od siebie partnerkę złamie jednak wszystkie, pozwalając, by miłość zawładnęła jego sercem i umysłem. To wspaniałe, że w podeszłym wieku można jeszcze tak głęboko się zakochać. Niestety nierozwaga zawsze niesie ze sobą konsekwencje. Zafascynowany partnerką Jerzy nie będzie umiał racjonalnie myśleć. To dlatego bardzo późno dostrzeże symptomy, które mogły zapowiadać nieszczęście. Gdy w końcu dotrze do niego prawda, przeżyje szok. Będzie jednak za późno, a czasu cofnąć się nie da. Motyw miłości nieszczęśliwej oraz motyw miłości dojrzałej bardzo wyraźnie zarysowuje się w powieści. Okazuje się, że osobom dojrzałym, które mają za sobą bagaż doświadczeń, bywa trudniej. Marzenia nieczęsto się spełniają, a szanse, aby obie stronie darzyły się uczuciami w równym stopniu, są nikłe. To dlatego czasem jedna osoba wiele musi znosić, a nawet wybaczać. Książka dostępna stronie: „Jest to dramatyczna opowieść, o współżyciu dwojga ludzi, których los sprawił, że się spotkali, mając za sobą bagaż doświadczeń życiowych. Autor ciekawie opisuje powolny proces przechodzenia z relacji sielankowych do dramatycznego zwrotu akcji”.
Motyw nieszczęśliwej miłości. Giaur kocha Gruzinkę Leilę. Jego kochanka jest jednak żoną szlachetnego baszy tureckiego Hassana. Ich uczucie nie ma przy tym szczęśliwego końca — mąż zabija niewierną żonę, zaś kochanek mści się na nim. Uczucie to jest więc nieszczęśliwe, a wręcz tragiczne.
MATURA 2022 - co warto wiedzieć przed egzaminem? | Lektury Bez CenzuryTrochę porad, trochę autoreklamy. No i powodzenia na maturze! :D Wszystkie opracowania do matury: Motywy literackie: Film o rozprawce: 30, 2022KORDIAN, czyli SZKALOWANIE PAPIEŻA, MICKIEWICZA i Polaków | Kordian - opracowanie | Lektury Bez CenzuryIroniczne disowanie absolutnie wszystkiego to ulubione zajęcie Słowackiego. Tym bardziej, gdy ktoś nadepnie mu na odcisk. Dziś omówimy sobie "Kordiana", a konkretniej "Spisek koronacyjny", czyli pierwszą część trylogii. Trylogii, która nigdy nie ujrzała światła dziennego. I dowiecie się, dlaczego największy wpływ na powstanie tego dramatu miał... Adam Mickiewicz! OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 21, 2022JAK SIĘ UCZYĆ DO MATURY (i nie tylko)? | TAK UWAŻAM #5 | Lektury Bez CenzuryŻeby się nauczyć, najpierw trzeba się nauczyć, jak się uczyć. Wykujcie mi to na nagrobku XD Link do książki "Włam się do mózgu": OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 06, 2022Motyw CIERPIENIA | MOTYWY LITERACKIE do rozprawki maturalnej #6 | Lektury Bez CenzuryCoś jakoś podejrzanie dużo tego cierpienia w lekturach... Czy to sugestia, że całe życie to pasmo wiecznego cierpienia? W serii o motywach literackich dowiecie się, w jakich utworach znajdziecie motyw miasta. Może się przyda kiedyś przy pisaniu jakiejś rozprawki. A może nie. XD OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 30, 2022CIERPIENIA MŁODEGO WERTERA, czyli ZBUNTOWANY typ próbujący odbić DZIEWCZYNĘ KOLEGI | LBCWerter cierpi. Bo się nieszczęśliwie zakochał, bo wyrzucili go z imprezy, bo świat jest beznadziejnie skonstruowany. Werter się buntuje, ale jest to chyba najbardziej bierny bunt w historii. Werter biadoli, biadoli i biadoli... Dziś omówimy "Cierpienia młodego Wertera" - powieść, która swego czasu była gigantycznym hitem i poniosła się viralowo! OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 16, 2022Motyw MIASTA | MOTYWY LITERACKIE do rozprawki maturalnej #1 | Lektury Bez CenzuryJedni kochają miasta, inni ich nienawidzą. A jak motyw miasta zaprezentowany jest w lekturach? W nowej serii o motywach literackich dowiecie się, w jakich utworach znajdziecie motyw miasta. Może się przyda kiedyś przy pisaniu jakiejś rozprawki. A może nie. XD OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 14, 2022ROSJANIE W LEKTURACH, czyli władza kontra ludzie | Lektury Bez CenzuryRosyjska władza to nie wszyscy Rosjanie - tak było od setek lat, co dobrze widać w w lekturach przerabianych w szkole. Linki do zbiórek dla Ukrainy: Każda pomoc się liczy! Pomóżmy, bo my, Polacy, wiemy, co to okupacja. OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 02, 2022MICKIEWICZ czy SŁOWACKI? - Q&A | Lektury Bez Cenzury ExtraWolę Mickiewicza czy Słowackiego? Jaki motyw w książkach denerwuje mnie najbardziej? Co wywaliłbym z kanonu lektur? Na te i inne pytania odpowiadam w Q&A z okazji roku kanału. XD OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 22, 2022Motyw SAMOTNOŚCI | MOTYWY LITERACKIE do rozprawki maturalnej #4 | Lektury Bez CenzurySamotność to taka straszna trwoga... Samotność, cóż po ludziach... Jedni zostali zmuszeni do samotności, inni postawili na samotność z wyboru. A jeszcze inni czują się samotni w swojej genialności. W serii o motywach literackich dowiecie się, w jakich utworach znajdziecie motyw samotności. Może się przyda kiedyś przy pisaniu jakiejś rozprawki. A może nie. XD OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 15, 2022ZBRODNIA I KARA, czyli PSYCHICZNY typiarz w NUDNYM kryminale | Zbrodnia i kara - opracowanie | LBCCo ma wspólnego "Zbrodnia i kara" z Kucami z Bonksu? Znacznie więcej, niż mogłoby się Wam wydawać! A poza tym - trochę mnie to wynudziło. Ale to z pewnością moja wina, bo nie byłem gotowy na kulinarne uniesienia w restauracji u Dostojewskiego. Dziś omówimy sobie "Zbrodnię i karę" Fiodora Dostojewskiego... A właściwie tylko połowę tej lektury... OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 09, 2022Czy lektury mogą być SZKODLIWE? | TAK UWAŻAM #4 | Lektury Bez CenzuryNie ma rzeczy idealnych, wszystko ma jakieś wady - także lektury. Ale czy mogą być szkodliwe? Spróbuję odpowiedzieć na to pytanie posługując się analogią do... siłowni XD OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 06, 2021Motyw NIESZCZĘŚLIWEJ MIŁOŚCI | MOTYWY LITERACKIE do rozprawki maturalnej #4 | Lektury Bez CenzuryNieszczęśliwa miłość to jeden z najczęściej wykorzystywanych motywów, nie tylko w literaturze. I bardzo często kończy się to w ten sam sposób... W serii o motywach literackich dowiecie się, w jakich utworach znajdziecie motyw nieszczęśliwej miłości. Może się przyda kiedyś przy pisaniu jakiejś rozprawki. A może nie. XD OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 30, 2021DZIADY CZ. IV, czyli kobieto... PUCHU MARNY... | Dziady cz. IV - opracowanie | Lektury Bez CenzuryKażdy, kto kiedykolwiek był nieszczęśliwie zakochany, porzucony czy zdradzony przez najbliższą osobę może utożsamiać się z Gustawem. Bo w takiej sytuacji przez głowę przebiegają myśli i emocje, które trudno kontrolować. Dziś omówimy czwartą część "Dziadów", czyli bardzo osobiste wyznanie Mickiewicza. I trzeba przyznać - wyznanie bardzo uniwersalne. OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 22, 2021Czy trzeba przeczytać KAŻDĄ LEKTURĘ? | TAK UWAŻAM #3 | Lektury Bez CenzuryOdpowiedź wydaje się oczywista - no bo chyba każdy zna osobę, która albo przeczytała niewiele lektur, albo ciągle jechała na streszczeniach i opracowaniach. Przy czym warto lekturom dać szansę, bo czytanie niesie sporo korzyści, więc warto próbować. A przynajmniej TAK UWAŻAM XD OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 15, 2021Motyw DUCHÓW I ZJAW | MOTYWY LITERACKIE do rozprawki maturalnej #3 | Lektury Bez CenzurySą rzeczy w niebie i na ziemi, o których się nawet fizjologom nie śniły... Czy jakoś tak... XD W serii o motywach literackich dowiecie się, w jakich utworach znajdziecie motyw duchów, zjaw i upiorów. Może się przyda kiedyś przy pisaniu jakiejś rozprawki. A może nie. XD OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 08, 2021DZIADY CZ. II, czyli ŚREDNIO UDANY seans spirytystyczny | Dziady cz. II - opracowanie | LBCDruga część "Dziadów" - i w ogóle "Dziady" wileńsko-kowieńskie - to dowód na to, że nawet Mickiewicz miewał problemy. Bo męczył się z tym wszystkim niemiłosiernie. Nic więc dziwnego, że dramat Mickiewicza pozostawia sporo do życzenia i pojawiają się w nim nieścisłości. Tym bardziej, że pierwotna wersja dramatu różni się od tego, co ostatecznie trafiło do druku. OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 01, 2021Czy czytanie książek JEST TRUDNE? | TAK UWAŻAM #2 | Lektury Bez CenzuryNiby co trudnego może być w czytaniu książek? Przecież wystarczy usiąść, wziąć do ręki książkę i po prostu czytać. No tyle że nie, bo w dzisiejszych czasach to nie jest takie proste... A przynajmniej TAK UWAŻAM XD OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 25, 2021Motyw MŁODOŚCI | MOTYWY LITERACKIE do rozprawki maturalnej #2 | Lektury Bez CenzuryChociaż wiek to tylko liczba, to jednak w młodości kształtują się poglądy, cele i marzenia, które będą miały wpływ na nasze dalsze życie. A jak motyw młodości zaprezentowany jest w lekturach? W serii o motywach literackich dowiecie się, w jakich utworach znajdziecie motyw młodości. Może się przyda kiedyś przy pisaniu jakiejś rozprawki. A może nie. XD OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 18, 2021ZEMSTA, czyli CHORE AKCJE dwóch zgryźliwych tetryków | Zemsta - opracowanie | Lektury Bez CenzuryPieniacz z bardzo krótkim lontem, prawnik oszukista, dziewczyna bawiąca się uczuciami innych, chłopak próbujący zaliczać laski metodą na księcia, kobieta-blachara i typ, który jest kozakiem jedynie w necie. Aż dziw bierze, że to wszystko skończyło się pozytywnie... Dziś omówimy sobie "Zemstę", czyli jeden z najbardziej znanych fanfików Aleksandra Fredry. XD OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 11, 2021Czy trzeba ZMIENIĆ LISTĘ LEKTUR? | Tak uważam #1 | Lektury Bez CenzurySpróbuję odpowiedzieć na to pytanie, sięgając do słynnej PODSTAWY PROGRAMOWEJ! XD W pilotażowej serii Tak uważam będę próbował odpowiedzieć na różne pytania - niekoniecznie związane z lekturami. :> OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 04, 2021POTOP, czyli PRZYPAŁY Andrzeja Kmicica | Potop - opracowanie | Lektury Bez CenzuryAndrzeju... Andrzeju... Rety... Rety... Jeju... Łajdaku przeklęty, przepadnij w odmęty! XD "Potop" to fantastyczna, trzymającą w napięciu i pełna zwrotów akcji opowieść o Kmicicu / Babiniczu, który właściwie co chwilę zalicza przypał za przypałem... OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 20, 2021ROZPRAWKA MATURALNA. Jak NIE STRACIĆ głupio punktów na maturze języka polskiego? | LBC ExtraNa maturze z języka polskiego aż 50 punktów możecie zdobyć z rozprawki i nie da się zdać bez jej napisania. Co zrobić, żeby zdobyć jak najwięcej punktów? Na co zwrócić uwagę? Jak wygląda klucz maturalny z języka polskiego? W tym filmie ogarniemy rozprawkę maturalną na przykładzie... pójścia na melanż XD OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 01, 2021BALLADYNA, czyli malinowy kryminał? To tylko IRONIA! | Balladyna - opracowanie | Lektury Bez CenzuryProsty, malinowy kryminał? Oj, nic bardziej mylnego… Balladyna Juliusza Słowackiego to dzieło niejednoznaczne, wielowymiarowe i trudne w interpretacji. Nie rozumiem więc, dlaczego jest to lektura obowiązkowa w podstawówce… Gościnnie: Maria Wiernicka-Kowalik Kanał klocucha: Kanał Dema: OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 29, 2021WESELE, czyli gdy impreza WYMKNIE SIĘ spod kontroli | Wesele - opracowanie | Lektury Bez CenzuryWesele, hej wesele tańcowało, grało i śpiewało... Aż do postradania zmysłów... I weselników, i czytelników, bo można oszaleć od całej masy symboli obecnych w dramacie Wyspiańskiego. W tym odcinku programu Lektury Bez Cenzury pobawimy się w łowców easter eggów i spróbujemy jakoś to "Wesele" ogarnąć. OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 15, 2021LALKA, czyli STALKER i pusta lala | Lalka - opracowanie | Lektury Bez CenzuryOn - stalker z rozdwojeniem jaźni. Ona - upośledzona społecznie i tępa dziewczyna. To nie mogło się udać… W pierwszym odcinku programu Lektury Bez Cenzury omówimy „Lalkę” Bolesława Prusa. Na pewno przyda się Wam do matury. OBSERWUJ, ŻEBY NIE PRZEGAPIĆ KOLEJNYCH ODCINKÓW LBC! Więcej mnie - 01, 2021
Romantyzm wyniósł motyw nieszczęśliwej miłości na wyżyny artyzmu, jednak już wcześniej tematyka ta miała nie mniej godnych twórców. Najsłynniejsza bodaj para kochanków to przecież Romeo i Julia, z dramatu Wiliama Szekspira. Tragizm tej miłości polega na tym, że kochankowie należą do dwóch zwaśnionych rodów, które od pokoleń toczą ze sobą wojnę.
Historia miłości Wertera i Lotty przypomina wiele innych romansów znanych z literatury, nie tylko romantycznej. Młodzieniec z miejsca poczuł uczucie do kobiety, gdy zobaczył ją po raz pierwszy w leśniczówce. Zafascynowała go nie tyko jej uroda, ale dobroć i opiekuńczość nad młodszym rodzeństwem i schorowanym ojcem. Po raz drugi spotkali się na balu. Wtedy to Werter przekonał się, że dziewczyna odwzajemnia jego uczucie, mimo że jest już prawie zaręczona z Albertem. Młodzieniec przeżywał wówczas najpiękniejsze chwile swojego życia. W listach do przyjaciela pisał: Przeżywam dni tak szczęśliwe, jakie Bóg chowa dla swych świętych (…) Jeszcze nigdy nie byłem szczęśliwszy, jeszcze nigdy moje odczuwanie natury, każdego kamyczka, każdej trawki, nie było pełniejsze i głębsze. Wkrótce okazało się, że Werter zakochał się bez pamięci. Nie tylko idealizował w myślach Lottę, ale nie mógł myśleć o niczym innym. Miłość stała się sensem jego życia. Sytuacja diametralnie się odmienia, gdy po sześciu tygodniach nieobecności powraca Albert. Młodzieniec zaczyna odczuwać zazdrość o ukochaną, lecz nie ma odwagi podjąć jakichkolwiek działań i usuwa się w cień. Targany emocjami nie potrafi znaleźć dla siebie miejsca. Wyjeżdża do innego miasteczka, a tam próbuje znaleźć ukojenie w pracy w poselstwie. Początkowo nie może przestać myśleć o Lotcie, aż wreszcie zdaje sobie sprawę, że nigdy nie będzie mógł być z nią. Postanawia zakończyć ten związek i wysyła do kobiety wiadomość o rozstaniu. Przez jakiś czas wydaje mu się, że uporał się z własnymi uczuciami i zapomniał o miłości. Jednak, gdy dowiaduje się o ślubie Lotty z Albertem, zdaje sobie sprawę, że nigdy nie przestał jej kochać. Burza uczuć odżyła w nim w jednej chwili. Z całego serca zazdrościł Albertowi: Ja jej mężem! O Boże, któryś mnie stworzył, gdybyś mi był zgotował tę szczęśliwość, całe me życie byłoby ciągłą modlitwą! Nie chce się pracować! Wybacz mi te łzy, wybacz mi moje daremne pragnienie! Nie może się powstrzymać i po dziesięciu miesiącach od rozstania powraca do domu Alberta i Lotty. Jego częste wizyty stają się z czasem kłopotliwe dla całej trójki bohaterów. Uczucia Wertera wobec Lotty zdają się być jeszcze silniejsze niż wcześniej. strona: - 1 - - 2 -Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij
Komentarze. Konrad - główny bohater "Dziadów cz. III" Adama Mickiewicza - jest postacią dojrzałego romantyzmu. W niczym nie przypomina ckliwego Gustawa z II części "Dziadów", ponieważ dobro narodu przedkłada nad własne problemy. Konrad to przede wszystkim bohater dynamiczny.
Dziś Walentynki – coroczne święto zakochanych przypadające 14 lutego. Nazwa pochodzi od św. Walentego, którego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest również tego w tym dniu jest wysyłanie listów zawierających wyznania miłosne często pisane wierszem. Miłość to zdecydowanie jeden z najczęściej podejmowanych tematów a przykłady wykorzystania motywu miłości w literaturze można mnożyć. Uczucie to przewija się przez kolejne epoki literackie, od Biblii (na przykład „Pieśń nad pieśniami”) przez kolejne mity greckie (mit o Orfeuszu i Eurydyce), po utwory średniowieczne (legenda o Tristanie i Izoldzie). W jakich jeszcze literackich historiach znajdziesz opisy miłości rodzącej się pomiędzy dwojgiem ludzi? Oto kilka najbardziej znanych z kart książek par: Aragorn i Arwena. Człowiek i półelfka z trylogii „Władca Pierścieni” J. R. R. Tolkiena. Arwena, jako półelfka była nieśmiertelna, ale daru wiecznego życia wyrzekła się z miłości do człowieka – Strażnika Północy i późniejszego króla Arnoru i Gondoru. Romeo i Julia. Tej pary nie trzeba chyba nikomu przedstawiać. Romeo i Julia to postacie najsłynniejszego dramatu Szekspira. Dwoje młodych ludzi pochodzących ze zwaśnionych rodów zakochuje się w sobie bez pamięci, co uruchamia lawinę zdarzeń prowadzącą do śmierci zakochanych. Romeo i Julia stali się symbolami gorącej miłości, której nic nie pokona, a ich losy okazywały się na przestrzeni wieków inspiracją dla kolejnych twórców. Barbara i Bogumił Niechcicowie. „Noce i dnie” to jedna z najbardziej znanych powieści Marii Dąbrowskiej, opisująca losy małżeństwa Barbary i Bogumiła, ich życie codzienne, troski i radości, a w tle również perypetie ówczesnego społeczeństwa. Lizzy Bennet i pan Darcy. „Duma i uprzedzenie” Jane Austen to powieść obyczajowa, która jednocześnie nie jest pozbawiona humoru. Największym zmartwieniem pani Bennet jest wydanie za mąż pięciu jej córek. Fabuła powieści skupia się na osobie Lizzy, drugiej w kolejności córki, błyskotliwej młodej dziewczyny, która poznaje zdystansowanego pana Darcy’ego. Stanisław Wokulski i Izabela Łęcka. Jedna z najsłynniejszych historii o nieszczęśliwej miłości w polskiej literaturze. Stanisław Wokulski, dysponujący dużym majątkiem kupiec, przedsiębiorczy i inteligentny mężczyzna zakochuje się w kobiecie spoza jego strefy – arystokratce Izabeli Łęckiej, która ostatecznie przyjmuje jego oświadczyny z powodów finansowych. Miłość jest motorem napędowym decyzji podejmowanych przez Wokulskiego, ale jednocześnie staje się dla niego źródłem cierpień. Justyna Orzelska i Jan Bohatyrowicz. Pozytywistyczna powieść Elizy Orzeszkowej „Nad Niemnem” to przede wszystkim pochwała pracy i życia w zgodzie z przyrodą. Justyna Orzelska jest szlachcianką, ale z powodu braku pieniędzy, żyje pod dachem krewnych – Korczyńskich. Ma za sobą nieudany związek, a jej dotychczasowe życie nie jest dla niej satysfakcjonujące, do momentu, w którym dziewczyna poznaje Jana Bohatyrowicza, mieszkańca lokalnego zaścianka, z którym się zaręcza, pomimo różnic społecznych. Źródło:
Uczucie miłości towarzyszy nam od zawsze – od narodzin aż do śmierci. Nie ma człowieka, który by nie znał uczucia miłości. Również w literaturze temat miłości jest wszechobecny – właściwie nie ma utworu, w którym nie pojawiłby się wątek miłosny. Miłość to uczucie bardzo zróżnicowane i skomplikowane. Czasem jest piękna i daje szczęście, jednakże często okrutny
Romeo i Julia to bezapelacyjnie najbardziej znany dramat miłosny i jedna z najsłynniejszych tragedii Williama Szekspira w historii literatury światowej. Historia dwojga młodych kochanków, którzy nie mogą zrealizować swojej wielkiej miłości przez zadawniony konflikt pomiędzy rodzinami, z których pochodzą, stworzyła niejako nowy kanon dramatu i nowy sposób opowiadania o miłości, nieszczęściu, waśniach i konsekwencjach nieuzasadnionej, ale wciąż podsycanej przez ludzi nienawiści do bliźnich. Siła sporu, który jest jedną z głównych osi fabularnych tego dramatu, zbiera krwawe żniwo uświadamiając nam, czytelnikom lub teatralnym widzom, jak wielką i niszczącą moc może mieć zło, jeśli pozwolimy mu się rozwijać w naszym pobliżu. Konflikt w Romeo i Julii jest wielopłaszczyznowy i daje o sobie znać na bardzo wiele różnych sposobów. Pierwszym najważniejszych konfliktem racji jest oczywiście konflikt dwóch nienawidzących się od bardzo dawna rodów arystokratycznych pochodzących z włoskiej Werony. Są to rody Montekich, z którego pochodzi Romeo, oraz Kapuletów, z których pochodzi piękna Julia. Nie znamy ani powodu sporu ani też jego początków, ponieważ kiedy zaczyna się akcja dramatu, trwa on już od bardzo dawna – od tak dawna, że wzajemną nienawiścią nie pałają do siebie już wyłącznie członkowie zwaśnionych rodzin, lecz także – co jest całkiem kuriozalne – służący obu domów (od ich kłótni zaczyna się dramat). Nie przyczyna jest więc najważniejsza, lecz intensywność obrazowanej wojny. Na tym tle odznaczają się zwłaszcza Kapuletowie zakochani we własnych arystokratycznych przywilejach. Ich snobistyczny i egoistyczny tryb myślenia o sobie samych bardzo rzutuje na wychowanie córki i to właśnie otwiera drogę do wejścia na kolejny poziom skonfliktowania bohaterów. Kapuletowie nakłaniają bowiem córkę do małżeństwa z księciem Parysem, co prowadzi do kolejnej kłótni. Julia jest bowiem totalnie pogrążona w młodzieńczym uczuciu do Romea. Rodzice jednak w ogóle nie biorą zdania córki pod uwagę, uważając, że jako młoda dziewczyna nie ma ona doświadczenia potrzebnego do rozsądnego zarządzania swoim przyszłym życiem, w tym małżeństwem. Julia pogrąża się więc w głębokiej rozpaczy, a jej rodzice przekonani o swojej racji narzekają na brak subordynacji córki. Konflikt racji w tym przypadku pokazuje też różnicę między sposobem wychowania preferowanym w dwóch domach. W czasie kiedy Kapuletowie chcą zmusić swoją córkę do postępowania według ich woli, rodzice Romea wydają się wykazywać szacunek wobec wyborów i decyzji dziecka, chociaż również nie są w stanie przejść do porządku dziennego nad obiektem, w którym syn zdecydował się ulokować uczucia. Konflikt rozlewa się na innych członków rodziny doprowadzając do kolejnych tragedii. Jako jeden z pierwszych bohaterów ginie Merkucjo, najbliższy przyjaciel i powiernik Romea, w dodatku jedyna postać wprowadzająca do dramatu Szekspira nutę humorystyczną. Merkucjo ginie przystępując do pojedynku w obronie przyjaciela, jednak ginie z ręki Tybalta, krewnego Kapuletów. Niezawinionej straty nie jest w stanie znieść ugodowy dotąd Romeo i w akcie zemsty morduje kuzyna swojej ukochanej. To doprowadza do katastrofalnego ciągu przyczynowo-skutkowego, który ostatecznie doprowadza do śmierci dwójki głównych bohaterów dramatu, Romea i Julii, najmłodszych i najmniej winnych dziejącemu się wokół nich złu, najmniej również związani z konfliktem dzielącym od lat ich rody. Pokazuje to, jak bezpodstawnie i ślepo potrafi działać ręka nienawiści, jeżeli jej na to pozwolimy. Młodzi giną nie widząc w tak okrutnym świecie miejsca dla swojej miłości. Konflikt to tak naprawdę, zaraz obok nieszczęśliwej miłości, główny temat Romea i Julii. Warto zwrócić uwagę, że w którymś momencie członkowie zwaśnionych rodzin sami nie byli już w stanie przypomnieć sobie tego, o co chodziło im (albo wręcz ich przodkom) na początku. W momencie akcji dramatu nie istnieje pomiędzy rodami konkretny konflikt racji, nie kłócą się o coś konkretnego. Jest to już zupełnie absurdalny i pozbawiony jakiegokolwiek sensu festyn wzajemnej nienawiści, w której nie chodzi o przekonanie kogoś do swoich racji, ale o to, by drugi oberwał mocniej, żeby oponent więcej stracił. Rodziny Montekich i Kapuletów potrafią się pogodzić dopiero ze względu na żałobę spowodowaną przez jednoczesną śmierć członków obojga rodzin. Dopiero wówczas rachunek nienawiści wydaje się zostać wyrównany.
Motyw miłości w literaturze wydaje się niewyczerpany. Na myśl przychodzą losy m.in. Romea i Julii z szekspirowskiego dramatu, Justyny Orzelskiej i Jana Bohatyrowicza z „Nad Niemnem” Elizy
Nieszczęśliwa miłość jest czymś, co niezmiennie fascynuje artystów. Miłość szczęśliwa, spełniona wydaje się czymś banalnym. Bajkowa fraza „i żyli długo i szczęśliwie” nie oferuje gorących emocji, napięcia i konfliktu – a tym przecież żywi się literatura. Do bodaj najsłynniejszych tego typu dzieł zalicza się „Romeo i Julia” Williama Szekspira. Utwór ten uznawany bywa za wręcz wzorcowy przykład ujęcia gorącej miłości, będącej przy tym miłością tragiczną. Julia i Romeo, młoda para zakochanych, wywodzą się z dwóch zwalczających się rodzin. Familie Montekich i Kapuletich pozostają w nieustannym sporze, a w renesansowej Italii takie vendetty uchodzą za świętość. Mimo to miłość przekracza waśń rodową – para za wszelką cenę stara się być razem i bierze potajemny ślub. Jednak na skutek nieszczęśliwych zbiegów okoliczności Romeo bierze Julię za martwą i popełnia samobójstwo. Kobieta, gdy budzi się z czegoś, co nie było śmiercią, a spowodowanym miksturą transem, widzi martwego ukochanego i również odbiera sobie życie. Rody godzą się ze sobą, dostrzegając, że ich spory wiodły do zagłady młodych – jednak ich śmierci nie da się cofnąć. Tragizm losów Romea i Julii polega na tym, że miłość rozgrywa się miedzy osobami związanymi konwenansami społecznymi i obyczajowymi. Nieco inaczej wygląda sprawa z bohaterami „Świtezianki” Adama Mickiewicza. Tam młody myśliwy spotyka się z tajemniczą kobietą. Poprzysięga jej miłość, zdając sobie sprawę, że za niewierność czekają go straszne kary. Dochowaj, strzelcze, to moja rada:Bo kto przysięgę naruszy,Ach, biada jemu, za życia biada!I biada jego złej duszy! Kobieta postawia przetestować ukochanego i udaje się doń pod inną postacią (najprawdopodobniej jest bowiem leśną nimfą). Na jej widok Zapomniał strzelec o swej dziewczynie. Za tę zdradę czeka go przyobiecana kara – zostaje na tysiąc lat zaklęty w drzewo. Zdradzona kobieta wydaje się również cierpieć. Chociaż bowiem „pląsa po srebrnym jeziorze” to jest „znikomym cieniem”, podobnie jak strzelec. Niewierność jednego z kochanków doprowadza do nieszczęścia obojga. Kolejną wreszcie nieszczęśliwą miłość znaleźć można w „Syzyfowych pracach” Stefana Żeromskiego. Młodzieńczą fascynacją głównego bohatera powieści, Marcina Borowicza, jest niejaka „Biruta” (Anna Stogowska). Obserwujemy powolne rodzenie się miłości między tą parą. Ich uczucie zostaje jednak brutalnie przerwane – ojciec dziewczyny zostaje zmuszony z powodów zawodowych do wyjazdu w głąb Rosji. Marcin traci wszelką nadzieję na dalsze widywanie się z ukochaną. Nieszczęśliwe miłości są częstym tematem literatury i sztuki. Powodem tego typu tragedii może być fakt osadzenia ukochanych w niesprzyjających warunkach społecznych lub gospodarczych („Romeo i Julia”, „Syzyfowe Prace”), niewierność jednego z kochanków („Świtezianka”) lub zwykły zbieg nieszczęśliwych przypadków (obraz Johna Millaisa „Ofelia”, odwołujący się do „Hamleta” Szekspira). Pewne jest jedno – nieszczęśliwa miłość przynosi cierpienia, a cierpienie od zawsze inspiruje artystów. Rozwiń więcej
W pochodzącym najprawdopodobniej spomiędzy VI a III w p.n.e., a zredagowanym ostatecznie w II w. p.n.e. tekście dominującą rolę odgrywa dialog liryczny, prowadzony przez parę kochanków. Utwór wykorzystuje motyw miłości potężniejszej niż śmierć, nieprzemijalnej, niezwykle silnej.
Można powiedzieć, że miłość nieszczęśliwa jest miłością przeżywaną najsilniej, ponieważ do podstawowego uczucia miłości dochodzi żal, niespełnienie, poczucie odrzucenia lub niesprawiedliwości losu. Wszystko się więc intensyfikuje i pogłębia, podsycane wyobraźnią oraz marzeniem. Świat postrzegany poprzez miłość, która nie ma szans się zrealizować, jest z jednej strony pełen smutku i melancholii, z drugiej – jest doświadczany mocniej. Nieszczęśliwa jest zarówno kobieta, której małżeństwo nie jest satysafakcjonujące, jak młodzieniec niekochany przez swoją wybrankę.
. 84my41knfq.pages.dev/75284my41knfq.pages.dev/90384my41knfq.pages.dev/25884my41knfq.pages.dev/55284my41knfq.pages.dev/32384my41knfq.pages.dev/74084my41knfq.pages.dev/5684my41knfq.pages.dev/70684my41knfq.pages.dev/41084my41knfq.pages.dev/41084my41knfq.pages.dev/75384my41knfq.pages.dev/32384my41knfq.pages.dev/73784my41knfq.pages.dev/7384my41knfq.pages.dev/294
motyw nieszczęśliwej miłości w literaturze
